अस्तु पहिला!! आणि खूप काही देऊन गेला मला हा चित्रपट...
अस्तु कथा आहे प्राध्यापक शास्रींची. संस्कृतचा गाढा अभ्यास असलेला, अनेक संस्कृत वचने, सुभाषिते ज्यांना मुखोद्गत आहेत, ज्याला ताओचे तत्वज्ञान ज्ञात आहे असा , एकेकाळी शब्दप्रभु म्हणून नावाजला जाणारा मोठा पंडित, 'मी कोण' याचेही उत्तर विसरतो.
अस्तु कथा आहे अल्झायमर्स या व्याधीनं व उतारवयानं ग्रासलेल्या त्या प्राध्यापक शास्त्रींची उर्फ आप्पांची...ज्याच्या स्मृती फिक्या फिक्या होऊन आता स्मृतिपटल म्हणजे निव्वळ कोरा कॅनव्हास उरला आहे..ही कथा आहे त्यांच्या कुटुंबियांची, प्रियजनांची जे या रुग्ण वृद्ध बापाला सांभाळण्याच्या वेगळ्याच विचाराच्या गर्तेत आहेत.. त्यांना एखाद्या रुग्णालयात किंवा संस्थेत ठेवावं का, या डायलेमा मध्ये अडकले आहेत.. त्यांच्यातला कितीसा अंश त्यांचा स्वतःचा उरलेला आहे आणि किती एखाद्या पूर्णपणे अनोळख्या व्यक्तीचा आहे या संभ्रमात आहेत.
अप्पा एक दिवस रस्त्यात गर्दीत हरवतात, एका हत्तीला पाहून उत्सुकतेने त्याच्या मागोमाग फिरायला लागतात. हत्ती, जो आपल्या स्मरणशक्तीसाठी प्रसिद्ध आहे त्याच्या पाठीमागे हा ओळख हरवलेला माणूस भटकत राहतो यात बरेच काही उमजते.
कथेचा गाभा अल्झायमर्स हा आजार असला तरी तो अनेक आठवणींच्या पायावर उभा आहे. अनेक आठवणींच्या स्मृतीतून उलगडत जाणारा भूतकाळ, आणि त्यात उलगडत जाणारे शास्त्री ..नात्यांची बंधने, दडपणे त्यात जीवाची होणारी घुसमट, शंका, पूर्वग्रह याने पिचलेली मनस्थिती अशा सर्वसाधारण कुटुंबासारख्याच समस्या..
या हत्तीमागे जात जात हत्तीचा माहूत(नचिकेत पूर्णपात्रे), त्याला घरी आणतो..त्याची बायको चन्नम्मा(अमृता सुभाष) त्यांच्यात देवही पाहते आणि लेकरूही..आणि गरीब असून आपल्या घासातला घास देते, प्रेमाचा वर्षाव करते. लहानपणीच आई-बापाचे छत्र हरवलेल्या शास्त्रींना आपल्या मुलींच्या वयाच्या चन्नम्मात 'आई' दिसते..
आता या सर्वांत 'आप्पांचा शोध' अशी ही कथा. डॉ. मोहन आगाशे स्वतः मानासोपचार तज्ज्ञ असल्याने त्यांनी आपल्या भूमिकेला खूप बारीक अभ्यासपूर्वक न्याय दिला आहे. मोठी मुलगी इरा (इरावती हर्षे) साकारताना वडिलांची काळजी घेताना होणारी ओढाताण, फरपट, बहिणीबद्दल सूक्ष्म असूया, गैरसमजाने वडिलांबद्दल अढी, आपल्यामुळे ते हरवले याचा भयानक गिल्ट तिने सुंदर साकारला आहे. तिच्या संयमी नवऱ्याच्या भूमिकेत मिलिंद सोमण, रॅशनल बहीण देविका दफ़्तरदार, अप्पांचा केअरटेकर(ओम भूतकर) व कलीग (इला भाटे) यांनीही छोट्या छोट्या भूमिकेतून खूप काही साकारले आहे..
अत्यंत सुंदर दिग्दर्शन, पटकथा, संवाद, अभिनय यासोबतच 2 राष्ट्रीय पुरस्कर असूनही अस्तुला कोल्हापुरात एकाच थिएटरात, केवळ एकच खेळ मिळतो?? वाईट आहे हे...पण मग हा चित्रपटच सांगतो!! अस्तु! So be it....
- रमा
Comments