आत्ता 'न्यूड' पाहिला. एखाद्या कथेचं चित्रात रूपांतर व्हावं आणि प्रत्येक ब्रशस्ट्रोक सोबत तयार व्हावी एक एक अप्रतिम फ्रेम आणि त्यांची एक बनावी चित्रमालिका या साऱ्यांनी बनला आहे 'न्यूड'.
गावातून मुंबईला आलेली यमुना 'न्यूड मॉडेल' बनते. का? कशी? त्याचे होणारे परिणाम, पात्रांची आणि शेवटी आपलीही बदलत जाणारी विचारसरणी याची गोष्ट आहे न्यूड मध्ये.
गावातून मुंबईला आलेली यमुना 'न्यूड मॉडेल' बनते. का? कशी? त्याचे होणारे परिणाम, पात्रांची आणि शेवटी आपलीही बदलत जाणारी विचारसरणी याची गोष्ट आहे न्यूड मध्ये.
चित्रपटाची कथा नग्नतेवर बेतली असली तरी कुठेही भडक होत नाही. अश्लीलतेचा लवलेश नाही. मॉडेल म्हणून तयार होताना आधी यमुनेची होणारी तडफड, तगमग, अगतिकता आपल्याला अस्वस्थ करून सोडते.
चित्रपटात एक मोठा कलाकार (एम.एफ.हुसेन वर बेतलेला) मलिक (नसिरुद्दीन शाह) नायिकेचं न्यूड काढता काढता तिच्याशी आणि आपल्याशीही गप्पा मारतो. "मी घोड्यांची चित्रं काढली तर कुणाला हरकत नाही, पारव्यांची चित्र काढली कुणी बोलत नाही, मग मी माणसांची चित्रं काढली तर इतका हंगामा कशासाठी?", कलाकार 'रुह' पाहत असतो. तीच चितारत असतो.
चित्रपटाची कथा नग्नतेवर भाष्य करत असली तरी कुठेही भडकपणा नाही. काही प्रसंग अंगावर येतात पण ते त्याचसाठी चित्रपटात आहेत. चित्रपटातली गाणी, पात्रं, प्रसंग काहीही घुसडल्यासारखं वाटत नाही. सगळ्यात सहजता आहे. एखाद्या सराईत न्यूड मॉडेलने कपडे उतरवावेत इतकी.
यमुना (कल्याणी मुळ्ये) आणि चंद्रक्का (छाया कदम) यांचा सहजसुंदर अभिनय, सगळ्या भाव-भावना अगदी खऱ्या. एकदम काळजाला हात. कुठेही overacting नाही. जीवाची कुतरओढ असेल किंवा लहानसं हसू, या दोघींनी कहर केला आहे. जयराम। (ओम भूतकर) ची भूमिका लहान पण supporting. लहान-लहान प्रसंगातून यमुनेचे आणि त्याचे नाव न देता येण्यासारखे नाते. मस्त उभं केलं आहे त्याने.
दिग्दर्शकानी असा संवेदनशील विषय न्यूड्सवरच्या एखाद्या कॉफी टेबल बुक ची पानं पुन्हा पुन्हा चाळावीत आणि तरी मन भरू नये असा मांडला आहे.
'स्त्री' म्हंटलं की एक भोगवस्तू आणि वय, नाती यांच्या पलीकडे जाऊन तिची निर्मिती जणू भोगण्यासाठी झालेली आहे ही मनोवृत्ती, विकृती आपल्याकडे अजूनही ठसठसली आहे. डॉक्टर्सना देह अभ्यासावे लागतात. मग कलाकारांनाही अभ्यास म्हणून देह रचना समजून घेणं किती आवश्यक असतं हे कसं नाही कळत so called 'संकृती रक्षकांच्या'?
या चित्रपटावर बंदी आणण्यासाठी मोठं वादंग माजवलं. कशासाठी? आपल्या संस्कृतीचं प्रतीक म्हणून जगभर अभ्यासल्या जाणाऱ्या कामसूत्राचा, खजुराहो सारख्या वास्तू रचनांचा या लोकांनी अभ्यास केलाय का कधी?
मी म्हणेन संस्कृती जतनाच्या नावाखाली अभिव्यक्ती स्वातंत्र्य हिरावून घेणाऱ्या संस्कृतीच्या बलात्काऱ्यांनो जरा नग्न व्हा, दांभिक, दुटप्पी, हिंस्त्र विचारांची वस्त्र उतरवून नग्न व्हा. पाहा स्वतःकडे. मुक्त व्हा... शेवट पद्मा लक्ष्मी यांच्या एका quote ने like me better naked. I don't mean that in a vain way... When you put clothes on, you immediately put a character on. Clothes are adjectives, they are indicators. When you don't have any clothes on, it's just you, raw, and you can't hide.
–------------------------
Raiting- 4/5 जरूर पाहा.
- रमा जाधव
Comments